มูลค่าหรือคุณค่าของผลงานทองขึ้นอยู่กับสิ่งใด

“มูลค่าของงานทองขึ้นอยู่กับฝีมือ และ Man-Hour หมายถึงระยะเวลาในการทำงาน ซึ่งแต่ละที่ก็จะไม่เหมือนกัน อย่างงานทั่ว ๆ ไปก็จะเป็นงานเครื่อง งานกัดกรดพวกนี้จะใช้เวลาน้อย และใช้ฝีมือแรงงานไม่เยอะ ใช้แค่จับต้องได้เป็นก็พอแล้ว ไม่ต้องมีเทคนิคฝีมืออะไร งานพวกนั้นก็จะเป็นงานอีกกลุ่มหนึ่ง ซึ่งไม่เหมือนกับของแวนด้า

คอนเซ็ปต์ของเรา คือ ออกแบบเครื่องประดับ และงานทำมือ เพื่อส่งมอบเครื่องประดับบางอย่าง ให้เขาใส่ไปในงานไหนก็เป็นที่ชื่นชม

เราภูมิใจเวลาลูกค้าเราใส่ไปที่ไหน แล้วมีคนทักว่า ทำที่ไหน ซื้อที่ไหน อันนี้แหละคือความภูมิใจ เพราะฉะนั้นเรื่องความประณีตหรือการออกแบบดีไซน์จึงต้องพัฒนาตลอดเวลา ไม่ใช่ใส่วันนี้ เหมือนคนนั้น คนนี้ เราไม่ได้อยากให้ลูกค้าเราเป็นแบบนั้น ดังนั้นเราจึงได้รับความไว้วางใจจากลูกค้าเราว่า เขาจะได้ของดีและชิ้นงานที่มีดีไซน์ที่ไม่เหมือนใครกลับไป”

มองทิศทางในอนาคต คิดว่างานทองคำยังน่าลงทุนอยู่หรือไม่?

    “สำหรับผมนะ ทองคำมันพิสูจน์ตัวเองมากว่า 5,000 ปีแล้ว มันเป็นสินทรัพย์ หรือที่เขาเรียกว่า Safe Haven สำหรับมนุษย์ ในการที่จะรักษาความมั่งคั่ง 5,000 ปีมันพิสูจน์มาตลอดว่ามันยังคงอยู่ และจะเป็นต่อไป”

    “ถ้าถามว่าผมสะสมทองแท่งไหม ผมสะสม แต่สุดท้ายผมก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นผลงานทอง เพราะงานที่ทำด้วยฝีมือช่างทองชั้นครู วันหนึ่งก็จะค่อย ๆ เลือนหายไป ด้วยกาลเวลาหรืออะไรก็ตาม การเก็บทองคำแท่ง  จริงอยู่มันเป็นการสะสม การลงทุน แต่ว่ามันก็คือทองแท่ง สมมุติอีก 20 ปี ข้างหน้าผ่านไป คุณขายและซื้อใหม่ ก็ยังคงเป็นทองแท่ง ซึ่งก็ไม่ได้มีความแตกต่างหรือมีคุณค่ามากขึ้นกว่าเดิม แต่ถ้าเราเก็บงานทอง งานฝีมือจากช่างทองไทยที่กำลังเริ่มจะเลือนหายไป ไม่ว่าจะเป็นงานเครื่องประดับ สร้อย แหวน หรือกำไล ที่เป็นงานดีไซน์ นอกจากเป็นการเพิ่มคุณค่าของงานทองคำไทย มูลค่าของงานฝีมือก็ยังเพิ่มขึ้นตามกาลเวลาด้วย”